Od maleńkich psów towarzyszących takich jak chihuahua, po ogromne wręcz dogi niemieckie. Wszystkie one, niezależnie od obecnego swojego wyglądu i wielkości, wywodzą się od dzikich wilków. Czy to oznacza, że w ich naturze leży też pierwotna agresja?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy zastanowić się, po co w repertuarze psich zachowań agresja występuje. Niektóre rasy rzeczywiście selekcjonowane były ze względu na ich siłę, instynkt łowiecki, czy też obrończy względem swojego terytorium. Nie znaczy to jednak, że są one z założenia agresywne względem człowieka, albowiem osobniki przejawiające niepożądane zachowania na przestrzeni lat zawsze były usuwane z linii hodowlanych. Psy nie należą do zwierząt konfliktowych. Zarówno względem ludzi, jak i swoich pobratymców z rodziny canis familiaris wytworzyły tzw. system hamowania agresji. Od nas samych, jako przewodników i opiekunów zależy, jak dobrze będziemy umieli czytać sygnały wysyłane przez naszych pupili i jak na nie będziemy reagować. Obawy dotyczące rzekomo wrodzonej agresji budzą zazwyczaj największe rasy psów, takie jak mastif tybetański, czy dog argentyński. Ale czy rzeczywiście taki pies straszny, jak go opisują?
Dog argentyński
Pochodząca z Argentyny rasa psów, które potocznie nazywa się "psami na pumy". W ich żyłach płynie krew bulterierów, dogów niemieckich i pointerów. W swojej ojczyźnie używane były głównie do polowań na dziki i drapieżniki, w tym także dzikie koty. Jest to rasa stosunkowo młoda, której oficjalny wzorzec powstał dopiero w połowie ubiegłego wieku, do Europy sprowadzono ją dopiero 50 lat temu. Dogi argentyńskie to psy o mocnej budowie ciała, silne, szybkie i zwinne. Charakteryzują się doskonałym węchem. Są zrównoważone, opanowane i niezwykle przywiązane do swoich opiekunów. Konsekwentnie prowadzone od wieku szczenięcego są wiernymi, łagodnymi psami rodzinnymi, które dobrze czują się także w towarzystwie dzieci. Więcej informacji na temat tej rasy znaleźć można pod adresem https://mry.pl/dog-argentynski/.
Mastif tybetański
Pies typowo stróżujący, od wieków pilnujący stad i klasztorów w Himalajach. Doskonale przystosowany (głównie dzięki swojej mocnej budowie i sierści) do surowego terenu i zimnego klimatu, z którego się wywodzi. Wytrzymałość i odwaga pozwalały mu walczyć z drapieżnikami i niedźwiedziami podchodzącymi do ludzkich siedlisk i zagrażającymi stadom bydła. Pierwsze wzmianki o psach w typie tej rasy znaleźć można już w dziełach Arystotelesa. Do Europy trafiły dopiero pod koniec XIX wieku, gdzie na brytyjskim dworze królewskim zapoczątkowano ich hodowlę. Dzisiejsze mastify mają wybitny instynkt obrończy, są wiernymi i niezawodnymi stróżami terenu. Ze względu na swoją gęstą sierść, są niewrażliwe na warunki atmosferyczne i często wolą przebywać na dworze, a nie w domu. Wobec obcych bywają nieufne. Wychowywane w bliskim kontakcie z człowiekiem i konsekwentnie przez niego prowadzone są jednak także wspaniałymi towarzyszami rodziny i cierpliwymi kompanami zabaw z dziećmi.
Jeśli interesują Cię inne psy ras dużych i olbrzymich, zapraszamy do zapoznania się z zestawieniem 10 największych ras psów, które znajdziesz pod adresem https://mry.pl/10-duzych-i-najwiekszych-psow-swiata/.